W Finlandii korzystanie z sauny jest bardzo popularne, a z całym rytuałem wiąże się kilka zwyczajów, które mogą wydawać się dość obce osobom z Polski. Co ciekawe, takie specyficzne sposoby saunowania znajdziemy nie tylko w Skandynawii.
Nie trzeba mocno interesować się fińskimi zwyczajami, żeby wiedzieć, że wspólne wizyty w saunie, są tam na porządku dziennym. Saunę można więc uznać za miejsce spotkań towarzyskich. Stąd tak chętnie zgromadzenia rodzinne (np. święta lub inne okazje) celebruje się wizytą w saunie.
Mało osób wie jednak, że to przyjemne ciepło można wykorzystać nie tylko do relaksu. Okazuje się bowiem, że piecyk czasem służy również do... pieczenia kiełbasek. Chociaż nie jest to bardzo popularna praktyka, to i tak wiele osób może być mocno zaskoczona tym, że w takim środowisku można z sukcesem przyrządzić coś smacznego.
Japonia
W Japonii dużą popularnością cieszy się sauna skalna, zwana Ganbanyoku. Źródło ciepła stanowią tutaj specjalne płyty wykonane z kamienia (dokładnie z krzemionki wulkanicznej). To, co czyni tę rozrywkę wyjątkową, to fakt, że taką krzemionkę wydobywa się tylko z jednego miejsca na świecie. Wilgotność w saunie utrzymuje się na poziomie 50-60%, a płyty podgrzewa się do temperatury ok. 45°C. Można tam spędzić naprawdę dużo czasu. Jedna sesja trwa aż 45-60 minut.
Rosja
Rosyjska bania to odmiana łaźni, która słynie z tego, że służy integracji i jest uznawana za sposób na wspólne spędzanie czasu. Co ciekawe, z kąpielami w bani związane są również podania ludowe. Zgodnie z niektórymi wierzeniami takie środowisko sprzyjało nawiązaniu kontaktu z opiekuńczym duchem, zwanym Domownikiem. Ze względów praktycznych banie często sytuowano nieopodal rzek, bo to pozwalało na zażycie kąpieli w chłodnej wodzie. Teraz sytuacja wygląda inaczej, bo nowoczesne banie można ustawić w dowolnym miejscu. Konstrukcję wykonuje się z drewna, a jej wygląd przypomina czasem domek ze spadzistym dachem.
Niemcy
Aufguss w języku niemieckim oznacza "napar". Rytuał określany w ten sposób polega na wprawianiu gorącego powietrza w ruch, za pomocą ręczników. Odpowiada za to specjalny mistrz sauny. Jego ruchom towarzyszy najczęściej muzyka. W zależności od tego, jakich dodatków się użyje (olejki eteryczne), taki rytuał może albo pobudzić uczestników i uczestniczki, albo zrelaksować ich i wyciszyć.